İntihar
İntihar yani özkıyım; İstemli olarak kişinin kendini öldürme eylemidir. Rastgele veya amaçsız bir eylem değildir. Katlanılması zor bir acıya neden olan sorun ya da durumdan çıkış yolu olarak görülür. İntihar eden de hakim duygu umutsuzluk ve çaresizlik hisleridir.
İntihar; tanıya bağlı ( psikiyatrik veya tıbbi hastalık), çevresel, toplumsal, kültürel, genetik, ailevi, mesleki faktörlerde dahil olmak üzere çok yönlü belirleyicilerin etkileri sonucudur.
Dünya Sağlık Örgütü 2015 yılında dünyada 800 bin kişinin intihar sonucu yaşamını yitirdiğini bildirmiştir. Türkiye İstatistik Kurumu rakamlarına göre 2015 te Türkiye de 3000 kişinin yaşamına son verdiğini bildirmiştir. İntihar girişimleri ise bu sayıların en az 20 katıdır. Dolayısı ile intihar olgusunu aslında bir halk sağlığı sorunu olarak değerlendirebiliriz.
İntihar olgularının %90 ın da bir ruhsal hastalık eşlik etmektedir.
İntihar davranışı önlenebilir bir davranıştır. Tüm toplumda insanların intihar eğilimini artıran faktörlerin belirlenerek ortadan kaldırılması öncelikli hedef olmalıdır. Buda çevresel risk faktörlerinin azaltılması ve kişisel kaynakların yani dirençlerin artırılması ile mümkündür.
Aynı zamanda Ruhsal hastalıkların erken dönemde saptanması ve intihar riski olan bireylerin uygun şekilde tedavi edilmesi de intiharların önlenmesinde oldukça önemlidir.
Bu konuda tüm toplumda intiharla ilişkili damgalayıcı tutumlar ve intiharların saklanması, riskli bireylerin uygun ruh sağlığı hizmetine ulaşmasını engellemektedir. Toplumun ruhsal hastalıklar ve intihar konularında sağlıklı bilgilenmeleri bu damgalanmayı azaltacaktır.